undefined
undefined
അവന്‍ അവളെ സ്നേഹിച്ചു..ജീവനു തുല്യം...
അവള്‍ അവനെ സ്നേഹിച്ചു... പ്രാണനേക്കാളും...
ഒടുക്കം പിരിയാന്‍ വയ്യാതായപ്പോള്‍ അവള്‍ തീരുമാനിച്ചു..ജീവനൊടുക്കാം അവനുമൊത്ത്..
കാരണം അവനും അവളെ ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.. നാഴികയ്ക്കു നാല്‍പ്പതു വട്ടം അതു അവന്‍ അവളെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചുമിരുന്നു..
ഒരാള്‍ മരിച്ചാല്‍ മറ്റൊരാള്‍ക്കെങ്ങിനെ താങ്ങാനാകും.. അതിനാല്‍ അന്ത്യം ഒരുമിച്ചാകാം എന്നവര്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഒരുമിച്ചു മരിക്കാം..ഇന്നു തന്നെ...
അവള്‍: നിനക്കു ഭയമുണ്ടോ?
അവന്‍: നീ കൂടെ ഇല്ലാത്ത ജീവിതം എനിക്കു ഭയം.അതിനാല്‍ മരിക്കാം. പക്ഷെ എങ്ങിനെ???
അവള്‍: എങ്ങനേയും. നീ കൂടെ ഉണ്ടേല്‍ ഞാന്‍ എന്തു ഭയക്കണം അവന്‍: ജനനത്തേക്കാളും എളുപ്പമല്ലേ മരണം..പക്ഷേ...
ആ പക്ഷേ യുടെ അര്‍ത്ഥം അവള്‍ ചോദിച്ചില്ല.. അത്രക്കു വിശ്വാസമായിരുന്നു അവള്‍ക്കു അവനെ..
അവന്‍: പക്ഷേ എന്നെ നോക്കി ഒരാള്‍ നില്‍ക്കുന്നു. അതു കഴിഞ്ഞു തീരുമാനിക്കാം.
അവള്‍ കാത്തിരുന്നു...
തീരുമാനത്തിനായി...
...ദിവസങ്ങളോളം...
...വര്‍ഷങ്ങളോളം..
